-
1 wypucować
глаг.• вычистить• начистить• ремонтировать* * *wypucowa|ć\wypucowaćny сов. разг. 1. (тщательно) вычистить, вымыть;2. со навести лоск на что, вылощить что;\wypucować
buty навести лоск (глянец) на ботинки* * *wypucowany сов. разг.1) (тща́тельно) вы́чистить, вы́мытьwypucować buty — навести́ лоск (гля́нец) на боти́нки
См. также в других словарях:
wypucować — dk IV, wypucowaćcuję, wypucowaćcujesz, wypucowaćcuj, wypucowaćował, wypucowaćowany pot. «wyczyścić, wymyć coś dokładnie; wyszorować, wyglansować, wypolerować» Wypucować rondle, szyby, buty. Wypucować obejście, schody. Wypucowany bobas. wypucować… … Słownik języka polskiego
pucować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pucowaćcuję, pucowaćcuje, pucowaćany {{/stl 8}}– wypucować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} myć, czyścić, wycierać coś bardzo dokładnie, aż do połysku; glancować, szorować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
glanc — m II, D. u → glans, dziś tylko w wyrażeniach pot. Na glanc, do glancu: Wypucować rondle, buty na glanc, do glancu … Słownik języka polskiego